Helaas zijn de Heidekoeien verplaats naar het Heuvelland en bestaat Historische Landbouw thans enkel uit twee vrijwilligers die regelmatig met een paard op de akker werken. Hetgeen hieronder vermeld is bevat een stuk historie, hetgeen we toch belangrijk vinden om onder de aandacht te brengen.

Historische Landbouw is een stichting die zich tot doel heeft gesteld landbouw te bedrijven op dezelfde wijze zoals dat gebeurde ver voor de komst van de tractor. Paarden, koeien, oude werktuigen, kleinere akkers, oude vergeten gewassen en de akkerflora en fauna van weleer zijn daarvoor onze ingrediënten. Klein begonnen op de Schinvelder Es naast het Nonke Buusjke hebben wij aldaar in korte tijd een mooie vooruitgang weten te boeken. Historische Landbouw voert geen toneelstuk op, maar met veel passie en inzet wordt op duurzame en een zoveel als mogelijk historisch verantwoorde wijze landbouw bedreven. Geen winstoogmerk, daardoor ruimte voor het doen van experimenten. Nog zijn er personen in leven die de overgang naar de moderne landbouw hebben meegemaakt. Zij zijn voor ons van grote waarde als vraagbaak, naast de informatie die wij uit de spaarzame literatuur weten te halen. Dat alles heeft er toe bijgedragen dat wij nu op een behoorlijk niveau onze doelstelling met succes kunnen nastreven.

Verder:

• Intensief contact met het Centrum Genetische Bronnen (CGN) van de Landbouw Universiteit Wageningen;
• Actief lidmaatschap van het netwerk Oerakker en Bekoring;
• Opname van onze site in de archieven van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag;
• Het mogen vermeerderen van gewassen uit de Nederlandse erfgoedrassenlijst;
• Het beheren voor Natuurmonumenten van een kleine kudde uiterst zeldzame Heidekoeien;
• De ondersteuning van Natuurmonumenten en de gemeente Onderbanken in dank aanvaard;
• Het werken met paardenrassen die bedreigd zijn in hun voortbestaan;
• Nonke Buusjke als goede buur en meer dan het toeval dat beider doelstellingen haast naadloos aansluiten op elkaar en heel veel plezier en gedrevenheid in het werk maken het de moeite waard door te gaan op de ingeslagen weg.

Vele oude graansoorten, waaronder het oudste graan ter wereld, maar ook die rassen die van groot economisch belang zijn geweest tijdens de wederopbouw na de tweede wereldoorlog worden door ons uitgezaaid en vermeerderd. Zij gaan op termijn ook weer terug naar de Genenbank. Enkele zullen binnenkort of na verloop van tijd weer dienen voor de ontwikkelingen van nieuwe meer ziekte resistente rassen. Ook het telen voor het behoud van de biodiversiteit is voor ons een groot goed. Last but not least: het tonen aan de mens van nu hoe de mens van toen op het land werkte en waar hij mee en van leven moest is voor ons een heel belangrijk onderdeel van onze drijfveer. Het daadwerkelijk met werkpaarden uitvoeren van landbouw op dezelfde wijze als onze voorouders dat deden. Met passie, inzet, samen met de natuur en zonder herbiciden, pesticiden en kunstmest akkers bewerken, inzaaien en die oude bijzondere gewassen oogsten. Voor de boeren vroeger was het leven hard, maar harmonieus en vol van ervaringen. De natuur, daarmee moest je samenwerken en dat ging niet altijd van een leien dakje. Door ondervinding en overlevering was er zoveel praktische kennis opgedaan dat veranderingen heel sceptisch benaderd werden. In die tijd waren er voor de flora en fauna meer eerlijke kansen. Door het gebruik van chemische middelen en het steeds verder terugdringen van hun natuurlijke habitat zijn veel planten en dieren verdwenen of zeldzamer geworden.

Bij het Nonke Buusjke op de Schinvelder Es is het een uitgelezen plek voor het in stand houden en verder vormgeven van dat wat ons voor ogen staat. De kleine direct aanpalende roggeakker wordt al 22 jaar met paarden bewerkt en steeds weer met rogge ingezaaid zonder enige vruchtwisseling. Het levert een speciale hoog kwalitatieve kleine roggekorrel op met een bijzonder aroma. Deze wordt weer gebruikt voor het brouwen van de Witte Juffer en in deze akker groeit na vele jaren van afwezigheid weer een heel bijzonder zeldzaam plantje. Nieuwsgierig geworden? Graag laten wij op de akker zien wat wij doen en waarvoor wij het doen. Tot ziens, maar raadpleeg eerst even onze agenda.

Film: Oogsten uit grootmoeders tijd